ارزیابی عملکرد الگوریتم‌های اجماع بلاکچین

بلاکچین، دفتر اطلاعاتی توزیع‌شده ای است که کسانی را که به طور کامل به یکدیگر اعتماد ندارند قادر می‌سازد تا با یکدیگر تبادل کنند. طرف‌های معامله بر روی قوانین، وضعیت و ارزش به توافق می‌رسند. از لحاظ لغوی نیز اجماع به معنی توافق می‌باشد. در عمل این تکنولوژی متشکل از یک دفترکل است که در آن، میزان دارایی هر شخص و تعداد معاملاتی را که انجام داده ثبت می‌شود. منظور از غیرمتمرکز بودن این پایگاه داده این است که داده‌ها بر روی یک سرور مرکزی نگه‌داری نمی‌شوند؛ بلکه به صورت توزیع‌شده و در نسخه‌های متعدد و در موقعیت‌های جغرافیایی متعدد ذخیره می‌گردند. این سیستم یک تاریخچه غیر قابل تغییر از تمام دارایی‌ها و مبادلات را بر روی شبکه خود به‌وجود می‌آورد که بر روی تمامی کامپیوترهایی که از این شبکه استفاده می‌کنند، تکرار می‌شود. الگوریتم‌های اجماع، الگوریتم‌هایی هستند که به یک شبکه غیرمتمرکز یا توزیع‌شده کمک می‌کنند تا در مواقع لازم یک تصمیم سراسری بگیرند. این الگوریتم‌ها باید ویژگی‌های مشترکی شامل غیر متمرکز بودن سیستم، ساختار توافق حداکثری، احراز هویت، جامعیت، غیر قابل بازگشت بودن، تحمل‌پذیری خطای بیزانس و کارایی را تضمین کنند. مکانیسم‌های اجماع تضمین می‌کنند که یک کپی یکسان از دفتر کل توزیع‌شده در اختیار تمام گره‌هاست. الگوریتم‌های اجماع مزایا و معایب مختلفی دارند و با توجه به خصوصیات مختلف آن‌ها، دارای کاربردهای متفاوتی می‌باشند. یک پروتکل اجماع کارآمد به عنوان هسته‌ی مرکزی بلاکچین، می‌تواند نتایج فوق‌العاده‌ای را برای رشد اقتصاد به همراه داشته باشد. در این مقاله بر الگوریتم‌های اجماع بلاکچین و هم‌چنین پیاده‌سازی‌های مختلف آن مروری داشته و آن‌ها را با هم مقایسه کرده‌ایم. سپس چالش‌هایی که در مورد الگوریتم‌های اجماع برای استفاده در دنیای واقعی وجود دارد را ارزیابی کرده‌ایم.