نماز و فرهنگ دینی در روابط کاری کشاورزان

اقتصاد منطقه ابلولان گلپایگان مبتنی بر کشاورزی و دامداری است و ساعات اذان و به تبع آن زمان نماز در تنظیم زمان فعالیت های کشاورزی اهمیت خاصی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نماز و فرهنگ دینی در تنظیم روابط کاری کشاورزان بود. 46 نفر مرد و زن (45 تا 85 ساله) مصاحبه شدند. نتایج نشان داد به طور سنتی آغاز فعالیت های مهم یعنی شیردوشی و یا پخت نان قبل از اذان صبح آغاز می گردد. همچنین زمان صرف ناهار و استراحت ظهر نیز بعد از نماز ظهر است. حفظ پاکی کانال های آب به جهت وضو گرفتن و البته آشامیدن از جمله فرهنگ های مهم در اراضی کشاوری این ناحیه است. همچنین تنظیم برنامه تقسیم آب، حل اختلافات و همیاری در جهت پاکسازی جوی ها و همیاری برداشت محصول عمدتا بعد از نماز مغرب و عشا و در محل مساجد انجام می گیرد و در غالب موارد در مسایل حقوقی و مالی پیش نماز مسجد به عنوان حکم داوری مسایل را بر عهده داشته و نظر او مورد پذیرش طرفین اختلاف است. هزینه جاری مساجد نیز توسط اهالی هر محله تامین می شود. در مناسبت های مذهبی به ویژه در شب عزاداری بخشی از پخت نان و شیر دام ها به افراد کم بضاعت اختصاص می-یابد. حدود 95 درصد مصاحبه شوندگان معتقدند با گسترش سیستم های جدید آبیاری و فن آوری های جدید برداشت محصولات کشاوری طی 20 سال اخیر این فرهنگ کم رنگ تر از گذشته شده است.