ارزیابی پس از بهره برداری از دیدگاه استفاده کنندگان در ساختمان آموزشی )نمونه موردی ساختمان فنی1 دانشگاه یزد(

متاسفانه امروزه در صنعت ساختمان سازی اغلب ساختمانها مانند فرضیه های آزمون نشده باقی می‌مانند. به این معنی که اطلاعاتی بین عموم طراحان به منظور استفاده در پروژه های دیگر رد و بدل نمیشود، درحالیکه طراحی باید منعکس کننده تلاش‌های پیشین باشد و از ساختمان‌های موجود بیاموزد. همچنین به دلیل اینکه دیدگاه رایچ در صنعت ساختمان‌سازی کشور طراحی، ساخت و بهره برداری است در نهایت رابطه طراح و سازنده با ساختمان پس از ساخت به جهت مشاهده نتایچ عملکرد آن پس از بهره برداری قطع میشود، در حالیکه ساختمان به عنوان نظامی پویا همواره تحت تاثیر تغییرات محیط درونی و بیرونی قرار گرفته و نیاز مجدد به طراحی و تغییرات دارد. براساس این ضرورت‌ها، تحقیق حاضر سعی در ارایه روشی منطقی در ارزیابی ساختمان دارد تا ضمن شناخت وضع موجود، بازخوردها جهت اصلاح نواقص، شناسایی و از نتایچ در طراحی و ساخت ساختمان‌های آتی بهره برداری شود. بدین منظور ساختمان فنی 1 دانشگاه یزد با توجه به اینکه در شاخص ترین فضای آموزشی شهر یزد قرار گرفته و خصوصیا معماری آن گواه از توجه به آسایش استفاده‌کنندگان در طراحی فضاها می‌دهد، انتخاب شده است. در این نمونه هریک از متغیرهای آسایش محیطی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. داده‌های مربوط به هریک از متغیرها براساس روش پیمایشی مبتنی بر پرسشنامه جمع آوری و پس از اطمینان از پایایی و روایی پرسشنامه، مورد آزمون فرض قرار گرفته‌اند. نتایچ ناشی از ارزیابی ساختمان از دیدگاه استفاده کنندگان نشان میدهد ساختمان فنیا دانشگاه یزد متغیرهای آسایش حرارتی و آکوستیک از مطلوبیت مناسبی برخوردار هستند اما برای رسیدن به مطلوبیت متغیرهای مربوط به تهویه و نور مشکلاتی در اجزا نرم ساختمان وجود دارد.