ارتباط دانشگاه و شهر در پروژه های توسعه فیزیکی دانشگاه‌ها (موردمطالعه: طرح توسعه پردیس مرکزی دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران در محله وصال )

ظهور اقتصاد دانشبنیان در حدود نیمقرن اخیر، اهمیت دانشگاه برای شهر و شهر برای دانشگاه را تقویت و نیاز به گسترش تعامل میان آنها را به موضوعی مهم برای هر دو نهاد بدل کرده است. در چنین شرایطی، گاهی دانشگاهها برای رسیدن به اهدافی مشخص، ارتقاه جایگاه جهانی و پاسخگویی به تقاضای مطرحشده از جانب ذینفعان متعدد خود، به اشکال مختلف درگیر طرهای توسعه میشوند. مقاله حاضر در بی پاسخگویی به این پرسش است که چگونه توسعه فیزیکی دانشگاهها میتواند موجب افزایش تعامل و ارتباط میان دانشگاه و شهر گردد. در همین راستا طرح توسعه دانشگاه تهران که اخیرآ پس از مخالف گسترده ساکنان و کسبه محل، تشکلهای دانشجویی و دیگر اشخاص و نهادهای فعال مدنی بارای شورای عالی شهرسازی و معماری متوقف و بر لزوم بازنگری آن با مشارکت جامعه محلی تاکید گردید، موردبررسی قرار گرفته است و درنهایت اینطور نتیجهگیری شده که تنها راه پیش رو برای توسعه موفق، فهم نیازهای اساسی دانشگاه و جامعه محلی با مطالعه کارشناسی و در محیطی تعاملی با رعایت اصل شفافیت و تلاش برای برطرف کردن آنها با استفاده از امکانات موجود است. همچنین بهمنظور فهم اولویتهای دانشگاه در استفاده از فضاهای موجود از دانشجویان و استادان در رابطه با فضاهای موردنیاز دانشگاه نظرسنجی صورت گرفته است. نتایچ نظرسنجی نشان میدهد که فضاهای موردنیاز ازنظر دانشجویان عمدتا فضاهای رفاهی، تفریحی و فضاهای کارافرینی و ارتباط با کسبوکار صنعت و از نظر اعضای هیات علمی، فضاهای آزمایشگاهی، کلاس درسی و دفتر کار مجزا است.