مکران در حماسه ملی ایران

شاهنامۀ فردوسی مهم‌ترین اثر ادبیات حماسی ادبیات فارسی است و به عنوان حماسۀ ملّی ایران شناخته می‌شود. بخش اعظمی از مطالب این کتاب بازتاب نگاه ایرانیان به تاریخ از آغاز تا سقوط پادشاهی ساسانی است. نحوۀ بیان فاخر فردوسی باعث فراگیری خوانش و عطف توجه بسیار ایرانیان به این کتاب شده است و طبعاً چنین توفیق و جایگاه کم‌نظیری نیز باعث تاثیرات قابل توجه شاهنامه بر ساختار جهان‌بینی ملی ایرانیان شده است. از موضوعات قابل توجهی که در شاهنامه پژوهی و ایران‌شناسی مورد بررسی قرار می‌گیرد، انعکاس مکان‌ها و مردم در حماسۀ ملی است. با توجه به این که در مورد برخی از مکان‌های معروف جغرافیایی در شاهنامه، ابهام‌هایی دیده می‌شود که بیشتر در نوع بیان شعری، حماسی و اساطیری شاهنامه و نیز برداشت‌های شاهنامه‌پژوهان ریشه دارد، این نوشتار به جایگاه مکران و نوع نگاه به آن در شاهنامه فردوسی می‌پردازد و سعی کرده‌است در برخی از ابهام‌ها و سهو‌های محققان در این باره پرتوی نو بیفکند.