اسکندر در مکران و پیامدهای آن

بازگشت اسکندر بعد از فتوحات در هند روایت بسیار جالبی است که بخش‌های زیادی از متون تاریخی، حماسی، ادبی را به خود اختصاص داده است. شرح سفر او و گذشتن از صحرای مکران، درگیری‌ها و گرفتاری هایش او در این وادی خود شرح مفصلی است که تمامی پیروزی‌های او در ایران و هند را تحت شعاع قرار داد. اینکه چگونه ممکن است سردار مقدونی به همراه سپاهیان زبده خود بعد از درنوردیدن تمامی ولایات ایران و هند طی دوازده سال متمادی به هنگام عبور از کناره های جنوبی دریای اریتره، نتواند در فتح بخش های کوچکی از یک ایالت شرقی ایران یعنی مکران برآید و بعد از عبور از این ایالت در کرمان به سبب توفیق و مددی که خداوند به او و یارانش داده بود شکرگزار باشد؟ مقاله حاضر درصدد است تا با بررسی منابع دست‌اول، تحقیقات و پژوهش‌های جدید زمینه ها، عوامل، انگیزه ها، تلف شدن سپاه مقدونی به هنگام عبور از مکران و رسیدن به کرمان را مورد ارزیابی و واکاوی قرار داده و برخی از ابهامات و پیچیدگی تاریخی این سفر مخاطره‌آمیز را تبیین نماید. اینکه چرا و چگونه سپاه مقتدر مقدونی بعد از لشکرکشی های بزرگ و پیروزمندانه اش در ایران و هند به هنگام عبور از سواحل جنوبی دریای اریتره در غایت خواری و ضعف به‌محض رسیدن به کرمان به سبب رهایی از این معضل بزرگ به درگاه خداوند نماز شکرگزاری به‌جا آورد؟ بررسی ها نشان می-دهد عوامل متعددی در زمین گیر شدن سپاه مقدونی چون شرایط محیطی، عدم آشنایی با منطقه، عدم استفاده صحیح از آب و غذا، حملات مکرر اقوام بومی و محلی مکران، غرور و تکبر بیش‌ازحد سردار مقدونی وجود داشته است که در ذیل به آن پرداخته می شود.