مقایسه مدل‌های خطی و غیرخطی توصیف‌کننده منحنی رشد شتر تک‌کوهانه

هدف از این مطالعه برازش منحنی‌های رشد با استفاده از توابع خطی و غیرخطی برای توصیف رشد شتر تک‌کوهانه بود. داده‌ها شامل صفات وزن بدن از زمان تولد تا سن هجده ماهگی شترهای نر و ماده بود. توابع خطی، درجه دوم و چهار تابع غیرخطی رشد (نمائی، لجستیک، ون برتالانفی و گمپرتز) و چهار تابع غیرخطی دیگر (وود، ویلمینک، علی و شفر و دایجکسترا) استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با بسته‌های مدل غیرخطی (easynls) و stats تابع nls در نرم‌افزار r انجام شد. توابع به صورت جداگانه برای شترهای نر و ماده توسعه داده شدند. نیکویی برازش مدل‌ها با استفاده از معیار اطلاعات اکایک، معیار اطلاعات بیزین و ضریب تبیین مورد ارزیابی قرار گرفت. نیکویی برازش بین شش مدل مورد استفاده متفاوت بود و به‌لحاظ خصوصیت‌‌های کلی توابع غیرخطی رشد (نمائی، لجستیک، ون برتالانفی و گمپرتز) به دلیل ضریب تبیین پائین و معیارهای اطلاعات آکایک و اطلاعات بیزین بالا، بدترین توابع برای برازش منحنی رشد شترهای تک‌کوهانه بودند. در برازش منحنی رشد شترهای تک‌کوهانه، مدل‌های غیرخطی دیگر (وود، ویلمینک، علی وشفر و دایجکسترا) ‌و توابع خطی بهتر بودند و تابع غیرخطی علی و شفر برای شترهای نر و همچنین شترهای ماده بهترین مدل بود. همه مدل‌ها، برای جنس نر شتر برازش بهتری از منحنی رشد نسبت به جنس ماده داشتند (بجز تابع علی و شفر).