ساماندهی بازار شتر، حلقه طلایی توسعه زنجیره ارزش این دام راهبردی

شتر به‌عنوان یک دام بومی و سازگار با شرایط اقلیمی غرب آسیا، از دیرباز مورد توجه و پرورش دامداران ایران بوده است. این دام بومی از نظر کیفیت تولید گوشت و شیر در مقایسه با سایر دام‌ها در سطح بالایی قرار دارد و به‌دلیل وابستگی حداقلی به نهاده‌های وارداتی در روند تولید خود نسبت، به دام‌های مشابه دیگر از تکانه‌ها و تحریم‌های خارجی کمترین تاثیرپذیری را دارد. اما برخلاف مزایای سرشار تولیدی، شتر از جایگاه مناسبی در بازار تولید دام کشور برخوردار نیست و این ظرفیت درون‌زا همچنان توسط تولیدکنندگان، مغفول و دست‌نخورده باقی مانده است. در این پژوهش به بررسی و دسته‌بندی موانع اقتصادی شکل‌گیری بازار شتر در کشور و ارایه‌ی راهکارهای سیاستی و اجرایی رفع این موانع پرداخته شد. براساس یافته‌های این پژوهش مجموعه‌ای از عوامل اقتصادی شامل الف) فقدان شفافیت اطلاعات اقتصادی، ب) گریز سرمایه و کاهش سرمایه‌گذاری، ج) قیمت بالای محصولات، د) حاشیه‌ی بازاریابی بالا و ه) فقدان تقارن اطلاعاتی در بازار، مانع از تشکیل بازار کارا برای زنجیره‌ی ارزش شتر در کشور شده است. برای رفع موانع اقتصادی توسعه‌ی بازار شتر در کشور راهکارهای اجرایی مانند ایجاد بازارهای حقیقی و مجازی با هدف ایجاد شفافیت‌های قیمتی، توسعه زنجیره‌ی فروش نهاده‌ها و محصولات نهایی، تبلیغات و فرهنگ‌سازی عمومی، ایجاد زیرساخت سرمایه‌گذاری برای توسعه‌ی تولید، تامین نهاده‌های تولید و تضمین بازار فروش محصول برای کاهش ریسک تولید، به‌نژادی و اصلاح نژاد برای تولید نسل‌های با بهره‌وری بیشتر پیشنهاد می‌شود. برنامه‌ریزی برای اجرای گام‌ به گام این راهکارها منجر به رفع موانع تشکیل بازار اقتصادی شتر در کشور و احیای زنجیره‌ی ارزش این دام اقتصادی خواهد شد.