روش های شناسایی کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس عامل بیماری لنفادنیت پنیری در شتر های بالغ

کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس باکتری گرم مثبت، داخل سلولی اختیاری و عامل بیماری مزمن و واگیردار لنفادنیت پنیری در گوسفند و بز است که موجب لاغری می شود. مهم ترین عامل حدت در بیماری زایی این جرم فسفولیپاز dاست که یک اگزوتوکسین پروتئینی بوده که باعث هیدرولیز باندهای استری اسفنگومیلین در غشاء سلولی پستانداران، افزایش نفوذپذیری عروق و گسترش عفونت به مکان های ثانویه می شود.ده نفر از شتران بالغ که دارای تورم و چرکی شدن عقده های لنفاوی را از نظر ظاهری نشان داده بودند در شرایط استریل از موضع عقده لنفاوی که از نظر شکل ظاهری بزرگ و آبسه دار بود نمونه برداری گردید و نمونه ها در مجاورت یخ به آزمایشگاه بخش تحقیقات موسسه واکسن و سرم‌سازی رازی انتقال داده شد. نمونه اخذ شده از عقده های لنفاوی مشکوک روی بلاد آگار کشت داده شدند و به مدت 24 ساعت انکوبه گردیدند. جهت تایید کلنی های مشکوک آزمایش هایی از قبیل تست اکسیداز و رنگ آمیزی گرم انجام شد. همچنین برای پی بردن به وجود عامل حدت در بیماریزایی این جرم (فسفولیپاز d) از تست کمپ و بررسی مولکولی حضور ژن pld انجام شد. طی بررسی های انجام شده در این مطالعه 4 جدایه دارای عامل حدت بودند.