سنجش توسعه یافتگی دهستان های شهرستان صومعه سرا

شناخت توسعه یافتگی یاعدم توسعه یافتگی مناطق روستایی، نیازمند بررسی الگوی نابرابری ها وتفاوت های میان روستاهها و بررسی میزان برتری یک مکان نسبت به مکان های مشابه دیگردرسطح روستاهها و میزان برخورداری آن ها از شاخص های گوناگون به منظور آگاهی ازسطح توسعه یا محرومیت می باشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از نوع تحقیق کاربردی است. دراین پژوهش به رتبه بندی و سنجش توسعه یافتگی دهستان های صومعه سرا بر اساس 58 شاخص درشش گروه آموزشی، بهداشتی درمانی، زیربنایی و ارتباطات و حمل ونقل، اداری و سیاسی و انتظامی، فرهنگی و ورزشی، بازرگانی و خدمات با استفاده ازمدل تاکسونومی عددی و مدل ahp پرداخته شده است. یافته های حاصل از انجام این پژوهش ، با هر دو روش آماری نشان دهنده عدم توزیع همگن امکانات وخدمات در دهستان های شهرستان صومعه سرا می باشد. به طوریکه از مجموع 7 دهستان این شهرستان، دهستان کسما نسبت به دیگردهستان ها ازنظرتوسعه یافتگی دربالاترین سطح ودهستان مرکیه درپایین ترین سطح قراردارد.