تاثیرآلاینده no2 بر رشد قدی کودکان از بدو تولد تا دو سالگی: یک مطالعه طولی با مدل آمیخته ، ضرایب وابسته به زمان

مقدمه: شواهد اپیدمیولوژیک ارتباط افزایش آلاینده‌های محیطی و کاهش شاخص‌های رشد که یکی از معیارهای سلامتی است را نشان می‌دهند. هدف از این مطالعه بررسی اثر آلاینده no2 روزانه بر روند رشد قدی نوزادان صفر تا دو سال در شهر اهواز بود. روش کار: در این مطالعۀ بوم‌شناختی طی سال‌های 1387 تا 1395 داده‌های آلودگی هوا از سازمان حفاظت محیط زیست اهواز مورد بررسی قرار گرفته‌اند. اطلاعات روند رشدی کودکان از پرونده‌های مادر و کودک (0 تا 24 ماهگی) در بین مراکز بهداشتی شهر اهواز جمع‌آوری شده است. مدل‌ اثرات زمان-متغیر (tvem) برای تجزیه و تحلیل داده‌ها به این صورت که از متغیر زمان و آلاینده به عنوان متغیر پیش‌گو در بخش اثرات ثابت و از زمان‌های اندازه‌گیری به عنوان اثرات تصادفی در مدل استفاده شده است.نتایج: نتایج مشاهده شده بر اساس مدل‌ اثرات زمان –متغیر رابطه معناداری بین متغیر مربوط به آلودگی هوا و شاخص‌ رشد(قد) بدست آمد. به‌طوری‌که افزایش شاخص‌ آلودگی هوا no2 در سطح 5٪ به شکل معناداری بر شاخص رشد ( قدی) تاثیر منفی گذاشته‌، چون شاخص‌ رشد وابستگی زیادی به گذشت زمان دارند، در مدل نهایی اثر آلاینده بر رشد با در نظر گرفتن عامل زمان و نیز لحاظ کردن زمان اندازه‌گیری به عنوان عامل تصادفی در ضریب آلاینده مورد بررسی قرار گرفت و اثر منفی آلاینده‌ در رشد نوزادان نتیجه شد.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش آلودگی هوای محیطی بالاخص آلاینده no2 می‌تواند در کاهش سلامت رشدی کودکان موثر باشد.