بررسی تطبیقی نیایش در شاهنامه و شعر پایداری

با توجّه به این‌که بنیانِ فکری و اعتقادی در شاهنامه و شعر پایداری، دین الهی و ارزش‌ها و مفاهیمِ آن است، برخی موضوعات و کارهایی که در این دو منبع تبلور یافته، مشترک است. نیایش که بیانگر جهان‌بینی دینی نیایشگر است و باور فرد را به وجود خداوند و قدرت مطلق وی را در هستی نشان می‌دهد، از جمله موضوعاتِ مشترک در شاهنامه و شعر پایداری است که جنبه‌ی معنوی و الهی دارد و به رابطه‌ی انسان با خداوند مربوط می‌شود. در این پژوهش با رویکرد تطبیقی به مطالعه‌ی موضوع نیایش در شاهنامه و شعر پایداری پرداخته‌ایم تا مشخّص شود که در چه جنبه‌هایی با هم شباهت دارند و تفاوتِ آن‌ها نیز به چه جنبه‌هایی مربوط می‌شود. برای این کار، چندین نیایش مهم و برجسته‌ی شاهنامه را استخراج کردیم و با نیایش‌های موجود در شعرِ شاعران شاخص پایداری مطابقت دادیم. نتیجه‌ی پژوهش بیانگر آن است که شباهت‌های موجود بین نیایش‌ها‌ی شاهنامه و شعر پایداری غالباً مربوط به اجزا و عناصر اصلی و نیز کارکردهای عمومی آن‌هاست؛ در مقابل، تفاوت‌های نیایش‌های این دو منبع بیشتر به جنبه‌ی محتوا مربوط می‌شود.