روایت‌گری آفرینش در سقف‌نگاره‌های عامیانه‌ی مازندران براساس آیات قرآن کریم

دریافت وحی به‌وسیله‌ی پیامبر با کشف و شهود و کلمات قرآن بر حضرت توسط جبرئیل صورت گرفته است؛ بنابراین کلمات در قرآن به‌عنوان ارتباطی خاص می‌باشند. روایت آفرینش در قرآن به‌صورت ناپیوسته است؛ ازآنجاکه بیان روایی در قرآن تخیل مخاطب را درگیر می‌کند، ذهن شنونده یا خواننده‌ی قرآن باید پیوندها را برقرار کند. در مورد آفرینش، بخشی از عبارات قرآن دارای یک نوع همنوایی است (مومنون: 12 – 16) اما روایت منسجمی وجود ندارد. در بسیاری از سوره‌های قرآن، از مراتب حیات بشری، زمان پیدایش آغازین، خط سیر زندگی، رستاخیز، دلایل جهان در آفرینش آسمان، فروفرستادن آب، رویاندن گیاهان، چهارپایان، کشتی‌ها و غیره پی‌جویی می‌شود که قابل‌بیان روایی در تصویر است. سقف‌نگاره‌های عامیانه مازندران با توجه به تنوع تصاویر و مضامین نقوش، می‌توان با رویکردهای مختلف به تحلیل این تصاویر پرداخت. در این پژوهش این پرسش مطرح می‌شود که گزینش و نوع بیان روایی نقاشان عامیانه در سقف‌نگاره‌های مازندران در تجسّم اندیشه‌ی آفرینش مبتنی بر آیات قرآن چگونه است؟ با هدف بازآفرینی و اقتباس از آیات قرآن کریم، تبدیل مفاهیم قرآنی به روایت، تصویرسازی با طراحی‌های ساده، جهت برقراری ارتباط بیشتر با مخاطب است. راوی روایت در سقف‌نگاره‌ها هنرمندان عامیانه است که از دریچه‌ی خط، رنگ و تخیل، روایتی را توصیف می‌کنند و مبتنی بر اندیشه‌ی آنهاست که می‌تواند به‌عنوان رسانه‌ای روایی با مضامین قرآنی تحلیل شود. روش پژوهش توصیفی تحلیلی است.