تبیین مبانی داستان «با گارد باز»، اثر حسین سناپور، براساس نظریه‌ی آیلین بالد شویلر

تحلیل روایی یک اثر به‌جهت تبیین سازه‌های اصلی آن براساس شرایط ساختاری و الگوهای نظریه‌پردازان، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و همین امر هویت یک اثر را به‌لحاظ موقعیت کیفی آن در انواع ادبی و سایر زمینه‌ها از جمله روابط و مناسبات زمانی و مکانی مشخص می‌سازد. از این روی، در پژوهش حاضر بر آن شدیم که به تحلیل عناصر و مضامین اصلی یکی از داستان‌های معاصر با عنوان با گارد باز اثر حسین سناپور، براساس الگوی نظریه‌پردازی آیلین بالد شویلر بپردازیم، تا دریابیم که وی در تبیین عناصر و شخصیت‌پردازی داستان خود از چه تمهیداتی بهره جسته و کلام وی تا چه حد توانسته است در بیان مولفه‌های اصلی داستان‌سرایی برمبنای الگوهای ساختار روایی و عقاید نظریه‌پردازان، توفیق یابد.