بازتاب تصویری ادبیات اسطوره‌ای در بناهای آیینی مازندران

از ابتدای پیدایش تمدن بشری، اسطوره جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی انسان بوده، و بشر با تکیه بر آن، هویت تاریخی خود را در قالب داستان‌های اسطوره‌ای تعریف کرده است. مردم مازندران همواره توجه بسیاری به ادبیات و اسطوره‌ها داشته‌اند و هنرمندان این منطقه به‌طریقی در بناهای آیینی این ناحیه که جایگاه اجتماع مردم بوده، نقوش مختلفی را به‌تصویر کشیده‌اند. این پژوهش با تاکید بر ادبیات اسطوره‌ای، به‌عنوان عاملی موثر در ایجاد کارکردی ارجاعی برای نقوش تصویرسازی‌شده‌ی بناهای آیینی مازندران، بر این هدف است که از زوایای ادبی و هنری به توصیف ویژگی‌های ظاهری نقوش اسطوره‌ای در این بناها، و جست‌وجوی خاستگاه آن‌ها در متون کهن ایرانی بپردازد. همچنین این پرسش مطرح می‌شود که مفاهیم اسطوره‌ای تصویرسازی‌شده در بناهای آیینی مازندران تا چه حد از متون کهن ادبی ایران تاثیر پذیرفته است؟ یافته‌ها بیانگر این است که بخشی از ساختار فکری هر انسانی در هر دوره‌ای از تاریخ، ریشه در اساطیر دارد و سهم زیادی از نقوش موجود در بناهای آیینی مازندران نیز از اسطوره‌های کهن ایرانی برگرفته شده است؛ لذا می‌توان ریشه‌ی این نقوش را در ارجاع به متون کهن ادبی ایرانی یافت.