بررسی تطبیقی «هنر گفت‌وگو» در رمان‌های شراب‌خام از اسماعیل فصیح و حق‌السّکوت از ریموند چندلر

گفت‌وگو یکی از هنرهای داستان‌نویسی است که شخصیت‌ها را هنرمندانه و با ترفندهای گوناگون به‌نمایش گذاشته، داستان را پیش‌می‌برد. گفت‌وگو بیشتر قسمت‌های داستان را دربر می‌گیرد و به داستان جان می‌دهد. این هنر و ترفند زمینه را آماده می‌کند تا شخصیت‌های داستان، خودشان را به‌طور موثر به مخاطبان معرفی کنند. هدف مقاله، بررسی این عنصر در دو داستان شراب‌خام از اسماعیل فصیح و حق‌السّکوت از ریموند چندلر است تا با تحلیل دو اثر ببینیم کدام یک از داستان‌ها عنصر گفت‌وگو را به‌خوبی در داستان خود گنجانده و کار کدام‌یک هنری‌تر و حرفه‌ای‌تر است. در این تحقیق ابتدا هنر‌های داستان‌نویسی را که یک نویسنده هنگام نوشتن یک داستان باید رعایت کند، به‌طور خلاصه برشمرده‌ایم؛ در قسمت اصلی مقاله نیز با ذکر شاهدمثال‌هایی از هر دو داستان، به بررسی ابعاد گفت‌وگو و عواملی که بر گفت‌وگو تاثیر می‌گذارد، پرداخته‌ایم.