نقش مدیریت دانش در سازمان ها

امروزه دانش یک سرمایه تلقی میشود ومدیریت دانش سازمانی یکی از ارکانی است که برای انجام کارکردهای سازمان به نحو مطلوب لازم است. در مدیریت دانش، دانش بطور کلی به دو نوع دانش عیان و دانش نهان تقسیم می شود و این تقسیم بندی برای مدیریت دانش اساسی است. اساس این مدل ،دانش نهان و دانش عیان ، فرایندهای انتقال آن-هااست. در کشورهای پیشرو اقتصاد جهانی، اهمیت دانش [به عنوان یک منبع] در مقایسه با سایر جوامع چنان افزایش یافته است که به عنوان مهمترین عامل تعیین کننده استاندارد زندگی درآمده است .دانش منبع اصلی عصر ارتباطات محسوب می شود.امروزه اهمیت مدیریت دانش یا دانش فنی ،یک قاعده ی روشن سازمانی است.سازمانها بدون درک فرآیندهای دانش آفرین دیگر به عنوان موسسات کار امدقادر به بقای خویش نیستند. در مدیریت دانش بر فناوری تاکید می‌شود تا دانش ذخیره و دسترس‌ پذیر شود و این امکان فراهم شود که افراد بدون این که در کنار هم باشند با همدیگر همکاری کنند.