تحلیل کارکرد لذت های مادی و معنوی در تامین شادکامی انسان در سبک زندگی اسلامی

لذّت، عامل اصلى تحقّق نشاط و شادکامی است. از آنجا که انسان، موجودى دو بُعدى است و مرکّب از بُعد مادى و معنوى است، لذا نشاط او نیز دو بُعدى می باشد و لذّتى هم که تامین کننده ی آن نشاط است دو بُعدى است و می بایست لذّت‏هاى مادى و معنوى انسان را تامین نمود تا نشاط در وجود او محقق گردد. در روایات اهل بیت عصمت و طهارت )علیهم السلام( از موارد متعددی به عنوان عوامل نشاط انسان یاد شده است که هر کدام یکی از ابعاد وجودی انسان را پوشش می دهد و نشاط آنها را تامین می نماید، در این مقاله به بیان برخی مصادیق لذت های مادی و معنوی از منظر روایات اهل بیت )علیهم السلام( به عنوان عوامل اختیاری شادکامی پرداخته می شود. و عوامل غیر اختیاری شادکامی تحقیق مستقلی می طلبد. لذّت تحرک و ورزش‏، لذّت لامسه‏، لذت بینایی، لذّتِ خوردن و آشامیدن‏، لذّت جنسى، لذّت پاکیزگى،‏ لذّت ارتباط با دیگر انسان ها، لذّت بوى خوش‏، لذّت شوخى‏ با دیگران، لذّت خندیدن و‏ لذت خریدن هدیه‏ از جمله لذائذ مادی است چنانچه انس با خدا، دوستی با او، یادکَرد خدا، باور به خدا، مناجات با خداوند متعال، قرآن و نماز خواندن‏ از جمله لذت های معنوی است که در روایات اهل بیت(علیهم السلام) به آنها اشاره شده است که از عوامل شادکامی محسوب می گردند.