نقش اشرافیت و تجمل گرایی در انحطاط جامعه اسلامی از منظر قرآن

تجمل‌گرایی و اشرافی‌گری به معنای گرایش مطلق به خود آرائی و برتری جوئی از جمله اسباب انحطاط جامعه است. در طلیعه ورود به گام دوم انقلاب اسلامی که از جانب امام خامنه‌ای (زید عزّه) به عنوان ورود به دومین مرحله خودسازی و جامعه پردازی و تمدن سازی هستیم، لازم است با تکیه بر مباحث قرآنی یکی از آسیب‌های مهلک جامعه اسلامی و تمدن‌های بشری را که اشرافیت و تجمل‌گرایی است، مورد بررسی قرار دهیم. در این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی و با تمرکز بر آیه 16 سوره اسراء و برخی آیات دیگرمعین می‌گردد که کثرت و حاکمیت مترفان بر جامعه از جهات مختلف به انحطاط و زوال مدنیت منجر می‌گردد. رواج انحرافات، جابجایی ارزش‌ها، ترویج اسراف و تبذیر و عقاید باطل، ترور شخصیت‌های انحراف ستیز، در تقابل قرار دادن توده‌های مردم با دین و انبیاء و استهزاء آنها و اعراض از جهاد از جمله مفاسدی است که از نگاه قرآن نتیجه اشرافی‌گری و تجمل‌گرایی هوس‌بازانه است که سرانجام به فروپاشی و کیفر جامعه منجر می‌شود.