رشد نگاه انتقادی نسبت به مستشرقان بعد از انقلاب اسلامی (پژوهش موردی رویکرد و خدمات دکتر رضایی اصفهانی)

بازخوانی و نقد مطالعات شرق شناسی بویژه اسلام شناسی وقرآن پژوهی غربیان بعد از انقلاب اسلامی ایر ان به جایگاه خاصی دست یافته است، چنانکه با تآسیس رشته ها،کنفرانس ها ،کرسی ها و نشست های استشراقی دیدگاه های خاورشناسان به چالش کشیده شده است، یکی از اندیشمندان قرآنی که سهم بسزایی در این امر دارند استاد رضایی اصفهانی مفسر و مترجم قرآن می باشند که اخیرا به عنوان چهره قرآنی کشور مورد تقدیر قرار گرفتند ،ایشان در آثار و مقالات خویش مشکلات بنیادین اسلام پژوهی مستشرقان را بیان و نقدهای اساسی بر آنها ارائه داشته اند که در این پژوهش سعی شده است نقدهای محتوایی و روشی ایشان بر مستشرقان تا حد امکان بررسی شوند؛که از منظر استاد رضایی اصفهانی آنها نه تنها تصویر حقیقی از اسلام راستین ارائه نداده اند که علیرغم تلاش های قابل تقدیر، شکاف های معرفتی عمیقی را باعث شده اند که عمدتا ناشی از تسری نگاه عهدینی و همسان انگاری متنی و بشری بودن قرآن است و ضرورتا تبیین و تحلیل و حتی تفاسیر آیات و گزاره های اسلامی در چهارچوب سنت یهودی –مسیحی صورت گرفته است که شبهاتی چون اقتباس قرآن برآمده از چنین نگاهی است که عمده دیدگاه های تنزیلی دیگر نیز از همین امر انتزاع می شود .