معناشناسی واژه «فقیر» در قرآن کریم و راهکارهای برون رفت فقردرجامعه اسلامی

اصولاًیکی ازمولفه های گام دوم انقلاب، زدودن فقر در گسترش معنوبت در جامعه اسلامی است برای اینکه به این امر مهم بپردازیم باید واژه فقیر را در علم زبانشناسی با تکیه بر روابط هم نشینی وجانشینی پیگیری می کنیم ولی باید توجه داشت،دانش معناشناسی مطالعه ی علمی معنا است که به بررسی واژه ها می پردازد.روابط میان واژه ها در شناسایی معنای دقیق واژه کمک شایانی می کند.ازجمله این روابط هم نشینی وجانشینی است.واژه «فقیر» از جمله واژگانی هست که در آیاتی از قرآن به کار رفته است.آن چه در این نوشتار به آن پاسخ داه شده این است که مهم ترین هم نشین ها وجانشین های این واژه کدام است؟در پژوهش حاضر با روش توصیفی ، تحلیلی به کشف هم نشین ها و جانشین ها پرداخته است،هم نشین ها از قبیل: «غنی»،«بائس»،«صدقه »،« انفاق»،«عاملین » و...که این عوامل زمینه ساز نیازمندی است که هر کدام از آن ها معنای فقیر را کامل می کنند در محور جانشینی نیز با واژگانی چون «عیله»، «خصاصه»، «سائل»، «محروم»،»معتر»و«مسکین» دارای هم معنایی نسبی است که هر کدام به نوعی ، فقیر را نشان می دهد. بنابراین هر کدام از عوامل هم نشینی و جانشینی واژه فقیر نوعی نیاز و کمک وجود دارد و این نیازمندی در امور مادی و معنوی وجود دارد.از جمله راه کارهای کاهش فقردر جامعه تقویت فرهنگ انفاق-توجه به مواسات وتشکیل اجتماعات خانوادگی وتقویت سنت های حسنه اسلامی همچون صدقه و.... می باشد.