نقش کنشگری حضرت زینب در حفظ و صدور انقلاب(با محوریت امر به معروف و نهی از منکر)

انقلاب اسلامی به دوّمین مرحله‌ی خودسازی، جامعه پردازی و تمّد ن‌سازی رسیده است و نیازمند تلاشی مضاعف برای پاسداشت و تداوم است. با عنایت به اهمیت اجرای امر به معروف و نهی از منکر در حفظ انقلاب و صدور آن، حفظ دین در جامعه اسلامی و چالش‌های موجود در اجرای آن، پژوهشگر به بررسی نقش کنشگری حضرت زینب(س) در نهضت عاشورا پرداخته است. هدف اصلی تبیین نقش کنشگری بانو و الگوبرداری از آن برای دستیابی به راهبردهای عملیاتی اجرای امر به معروف و نهی از منکر است که به شیوه‌ی توصیفی-تحلیلی صورت پذیرفته است. یافته‌ حاکی از آن است که حضرت زینب(س)، با شناخت کامل معروف و منکر، اطاعت قلبی نسبت به آن و اجرای عملی آن در زندگی فردی و اجتماعی، به تفاوتهای فردی انسانها توجه داشته‌اند. عزت نفس که موجب صلابت و اقتدار در برابر مرتکبین منکر می‌گردد و هم چنین تواضع در برابر بندگان خدا که گاهی مرتکب خطا نیز می‌شوند از اصولی است که رغبت افراد را در رعایت معروف و دوری از منکر افزایش می‌دهد. با رعایت مراتب و شوونات امر به معروف و نهی از منکر که از جمله مولفه‌های ارتباط انسان با دیگران می‌باشد نیز تاثیر پذیری افراد به پذیرش معروف و دوری از منکر چندان می‌گردد .