ارزیابی عوامل محیط زیستی موثر بر مکان‌یابی نیروگاه‌های خورشیدی تولید برق (مطالعه موردی: استان خوزستان)

امروزه انرژی از اهمیت ویژه ای در پیشرفت جوامع بشری برخوردار است. به گونه ای که توسعه اقتصادی، صنعتی و قدرت سیاسی کشورها بدون به کارگیری انواع انرژی امکان پذیر نمی باشد. علاوه بر این انرژی به عنوان یک کالای مصرفی نهایی، نقش بسزایی در تامین رفاه و آسایش فرد فرد جامعه دارد یکی از اشکال مهم انرژی که امروزه در هر زمان و مکانی مورد نیاز بشر می باشد انرژی برق است. به نظر می رسد با ایجاد تغییر اقلیم ناشی از استفاده از سوخت های فسیلی و کمبود منابع آبی تنها راهکار مناسب و منطقی جهت تامین برق کشور در آینده از مسیر مزرعه های خورشیدی خواهد گذشت. استان خوزستان، با توجه به میزان بالای تابش های خورشیدی دریافتی می تواند سهم قابل توجهی از تامین برق نیروگاه های خورشیدی را به خود اختصاص دهد. در این پژوهش نقشه های توصیف شاخص های مناسب زمین نسبت به اجرای سیستم های انرژی خورشیدی(csp & pv ) با ترکیب نقشه های تابش خورشیدی (ghi & dni )، اثرات محدودیت های زمینی (شیب منطقه، کاربری اراضی و...) و شرایط آب و هوایی (ذرات گرد و غبار، رطوبت نسبی و ...) ایجاد شده است. بدین گونه با استفاده از نرم افزار qgis به روش fahp لایه های مربوطه مقیاس دهی گردید و با روش ترکیب خطی وزنی، مکان های مناسب و غیر مناسب نیروگاه های خورشیدی تعیین گردید. نتایج نشان می دهد که استان خوزستان برای هر دو سیستم-های خورشیدی مناسب می باشد. در واقع مناسب ترین مناطق برای نصب سیستم های خورشیدی مناطق شرقی، جنوب شرقی و شمال غربی استان از جمله شهرهای بهبهان، رامهرمز، مسجدسلیمان، باغملک، ایذه می باشد.