استراتژی های زبانی شکل گیری معنایی «همدردی» و «تسلیت» در فرهنگ کلامی روسی

«همدردی» و «تسلیت» از موقعیت های دارای ویژگی گفتگو هستند که در آن گوینده کوشش در آرام ساختن مخاطب کلامی خود دارد. از جهتی این دو به «تعریف و تمجید» و «تایید» می مانند، چرا که در هر دو موقعیت کلامی هدف کلامی گوینده، بخشیدن حس بهتر به مخاطب است، با این تفاوت که در تعریف و تمجید و نیز تایید، حس اولیۀ مخاطب از پیش بد و ناخوشایند نیست، در حالی‌که دلیل و پایۀ شکل‌گیری شرایط همدردی و تسلیت، وجود حس اولیۀ بد از یک اتفاق ناخوشایند برای مخاطب در اثر یک شکست و یا یک واقعۀ ناخوشایند و یا از دست دادن عزیزی است. تعریف و تمجید را می توان در زمرۀ تعارف قرار داد. ویژگی موقعیت تسلیت، رسمی بودن فضای معاشرت حتی میان خویشان است. اظهار ادب در این موقعیت کلامی، به کمک همراهی، ابزار غیرکلامی «سکوت» محقق می شود. صورت های کلامی این موقعیت کلامی از طریق به کارگیری کنش های گفتاری چون درخواست، آرزو، نصیحت و دعوت «به آرامش» محقق می‌شود.