نقش عقلانیت وقف در شکل گیری تمدن نوین اسلامی بارویکرد مقاصدی

مقاصد شریعت، یکی از قواعد کار آمد در پویایی، باز سازی و نوسازی تمدن نوین است، عنصر مصلحت در ساحه های کلان تمدنی از زمان خلیفه دوم اسلام تا حکومت های اسلامی کنونی سایه گسترانیده است و در میان اهل سنت پر رنگ تر و در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر در صحنه حضور داشته است منظور از گرایش مقاصدی در هندسه معرفتی اندیشمندان اسلامی مصالح شریعت و اهداف و نمود های آن، جهت اصلاح انسانیت وخوشبخت ساختن آنها در سه حوزه کلی ضروریات، حاجیات وتحسنیات است که در این رهگذر تجلی روحیه انفاق، ایثار، فداکاری و نیکوکاری در قالب سنت حسنه وقف در ابعاد دینی، اجتماعی، صحی و فرهنگی در طراحی و احیای تمدن نوین اسلامی مبتنی بر مبانی ارزشی و اصول اساسی اسلام و بارویکرد مقاصدی به صورت جامع و جهانی زمینه ی تحقق آن را مساعد می نماید، در ادبیات تمدنی نهاد وقف راه و درب تمدن اسلامی است که مشکلات عدیده را امت وجامعه اسلامی را بر طرف می کند. روش اجرایی این پژوهش، توصیفی – تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات آن، کتابخانه‌ای – اسنادی است که اطلاعات و داده ها از کتاب های معتبر، نرم افزار ها وسایت ها مرتبط استخراج شده و سپس مباحث دسته بندی و تجزبه و تحلیل شده است، که مهمترین دست آورد آن حاکی از ضرورت بازنگری و افزایش مقاصد شریعت در حوزه های گوناگون فقهی به ویژه تمدن نوین اسلامی و تاثیر آن در سبک زندگی مردم است، وقف نظام اجتماعی را تبیین می نماید، وقف و موقوفات بارویکرد مقاصدی در تمدن نوین اسلامی نقش ارزنده در شئون های علمی، فرهنگی، امنیت و... موثر دارد