مقایسه تاثیر روش‌تدریس اعضای‌تیم و سخنرانی بر میزان‌ یادگیری در درس مطالعات‌اجتماعی

استفاده از روش‌های یادگیری فعال و مشارکتی، باعث افزایش بازدهی یاد‌‌دهی و یادگیری و همچنین بهبود نگرش دانش‌آموزان، نسبت به مدرسه‌ و افزایش انگیزه‌ی تحصیلی آنان شده ‌است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش به شیوه روش‌تدریس اعضای‌تیم بر میزان یاد‌دهی و یادگیری دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی در درس مطالعات‌اجتماعی و مقایسه آن با روش‌تدریس سخنرانی بوده است. این پژوهش با روش نیمه تجربی اجرا گردیده ‌است و جامعه آماری‌آن، تمام دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان میبد، در سال تحصیلی 1400-1399 انتخاب شده ‌است (تعداد دانش‌آموزان 552 نفر می‌باشد). برای ‌اجرای‌ پژوهش، یک کلاس 27 نفره به‌عنوان گروه شاهد و یک کلاس 32 نفره به‌عنوان گروه آزمایش به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند؛ که از این کلاس به 16 نفر به شیوه آموزش‌تیمی و 16 نفر به شیوه آموزش‌سخنرانی تدریس شده‌است. در نهایت، نمرات آزمون میزان یاد‌دهی و یادگیری و آزمون مهارت‌های دانش‌آموزان با گروه شاهد مقایسه شده ‌است. در این پژوهش در قالب سه فرضیه به بررسی تاثیر دو نوع آموزش پرداخته شده ‌است؛ فرضیه ‌اول، بررسی نتایج دو نوع آموزش بر میزان یاد‌دهی و یادگیری، فرضیه ‌دوم، نتایج ادغام دو روش بر میزان یاد‌دهی و یادگیری، و فرضیه ‌سوم، نتایج هر روش آموزش بر تعمیق یادگیری بررسی شده‌است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که شیوه آموزش‌تیمی، بر میزان یاد‌دهی و یادگیری دانش‌آموزان تاثیر مثبت بیشتری نسبت به روش آموزش‌سخنرانی داشته و تاثیر ادغام شیوه‌های‌ تدریس اعضای‌تیم و سخنرانی در افزایش یاد‌دهی و یادگیری دانش‌‌آموزان، موثر بوده ‌است.