تحلیل پایداری سازه های فروشویی توده ای با روش جزء به جزء( روشی جدید)

سازه فروشی توده ای واحد نخست فرآیند هیدرومتالورژی در روش فروشویی توده ای می باشد. در این سازه ها ارتفاع نهایی توده خاک اکسیدی حدود 80 تا 100 متر بوده که به صورت پله های 5 تا 15 متری روی بستر شیبدار قرار می گیرد. ناپایداری و لغزش توده های فروشویی موجب خسارت های سنگین مالی مالی و زیست محیطی می شود. بنابراین بررسی پتانسیل لغزش توده ضروری بوده و در صورت ناپایدای ارائه طرح پایدارسازی برای آن الزامی است . برای پایدارسازی شیب بخش هایی از بستر توده را کاهش می دهند. با توجه به اینکه مساحت بستر این سازه ها در حد کیلومترمربع می باشد کاهش شیب بستر پرهزینه خواهد بود. بنابراین تشخیص دقیق محل هایی که لازم است شیب آنها کاهش یابد و نیز تعیین میزان کاهش شیب از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و موجب صرفه جویی اقتصادی می گردد. کاربرد تمامی روش های تحلیل پایداری شیب های خاکی در سازه های فروشویی توده ای فقط ضریب اطمینان پایداری توده را ارائه می دهد و با استفاده از نتایج این روش ها نمی توان محل هایی از بستر سازه که نیاز به کاهش شیب دارند تشخیص و میزان کاهش شیب را تعیین نمود. در این مقاله روش جدیدی تحت عنوان تحلیل پایداری جزبه جزء ارائه می شود. سپس روابط مربوط به کاربرد این روش در سازه های فروشویی توده ای اشتقاق و چگونگی استفاده از نتایج این روابط مورد بررسی قرار می گیرد. با استفاده از نتایج کاربرد این روش در سازه های فروشویی توده ای می توان با صرف زمان کم به طور دقیق بخشهایی از بستر توده که لازم است شیب آنها کاهش یابد تشخیص داد و میزان کاهش شیب را نیز به دست آورد. از دیگر مزیت های این روش نسبت به سایر روش های تحلیل پایداری شیب های خاکی تعیین ارتفاع مجاز اسید و محل ترک کششی در توده فروشویی می باشد.