روش های مختلف گیاه پالایی جهت کاهش فلزات سنگین خاک

توسعه علمی و صنعتی به همراه فعالیتهای انسان ی در بهره برداری از منابع طبیعی باعث افزایش حضور آلاینده ها ی شیمیایی به محیط زیست شده است. افزایش جمعیت شهری همراه با گسترش فعالیتهای کشاورزی و صنعتی، از طرفی دیگر حفظ محیط زیست و منابع انسانی لزوم استفاده از روش های مناسب جهت حذ ف و یا کاهش این آلاینده ها را دو چندان می کند. یکی از این فن اوری ها که گیاه پالایی نامیده می شود، از گیاهان سبز برای کاهش آلودگی خاک و آبهای زیرزمینی استفاده می شود. این فناوری می تواند برای رفع هر دو نوع آلاینده آلی و معدنی به کار رود. این تکنولوژی شیوه ای مناسب جهت از بین بردن فلزات سمی بوده و به دلیل مقرون به صرفه بودن و مناسب بودن از نظر محیط زیست بسیار قابل توجه است. در این روش گیاه با استفاده از مکانیسم های پاک سازی متنوعی در ناحیه ریشه گیاه و یا درون خود گیاه نظیر استخراج گیاهی ( phytoextraction )، تثبیت گیاهی ( phytostabilization ) تصفیه گیاهی ( rhizofiltration) ، تجزیه ریزوسفری ( rhizodegradation )، فرارسازی گیاهی ( phytovolatilization ) و کنترل هیدرولیکی ( hydraulic control ) آلاینده ها را از آب و خاک حذف می کند . شناسایی گیاهان انباشتگر مناسب برای ترکیبات آلاینده مختلف و شرایط بهینه جذب آلاینده ها در محیط های آزمایشگاهی و واقعی با توجه به شرایط خاص خاکها در هر منطقه هنوز هم نیازمند مطالعات بیشتری است.