بررسی ساختاری نقوش ظروف در دوران قاجار

مطالعه و بررسی ساخت ظروف چینی ایران، افزون بر آشنایی با فرهنگ ها در سلسله ها و ادوار مختلف، تداوم تاثیرات این هنر را در هر دوره آشکار می سازد. هر چند در دوره قاجار بنا به دلایل مختلف داخلی و خارجی، با افول هنر سفالگری مواجه هستیم اما این به معنای زوال کامل هنر سفالگری نبوده و ساخت بعضی از ظروف چینی با مشخصات متفاوت از ظروف وارداتی، اصالت هنری را تداوم بخشیده است. و این چنین به دست می آید که طبقات متمول و حتی متوسط جامعه در این دوره، خواستار ظروفی با کیفیت نمونه های اروپایی بودند این اتفاق، یکی از دلایل نزول صنعت سفالگری در دوره قاجار است. در این پژوهش بعد از بدست آوردن اطلاعات به روش کتابخانه ای و میدانی و تدوین آن ها، به تجزیه و تحلیل چندین نمونه از ظروف آن دوران پرداخته شده و سر انجام واقف می شویم که این نقوش با آگاهی کامل بر روی ظروف طراحی شده اند و نشانگر فرهنگ و رسوم هر دوره بوده یا رد پایی از گذشته داشته اند.

structural study of pottery patterns in the qajar period

the study and study of the production of iranian porcelain, in addition to familiarity with cultures in different dynasties and eras, reveals the continuity of the effects of this art in each period. although in the qajar period, due to various internal and external reasons, we are facing the decline of the art of pottery, but this does not mean the complete decline of the art of pottery and the manufacture of some porcelain with different characteristics of imported utensils, continued artistic originality. and it turns out that the wealthy and even middle classes of society in this period, demanded dishes with the quality of european examples. this is one of the reasons for the decline of the pottery industry in the qajar period. in this research, after obtaining information through library and field methods and compiling them, we analyze several samples of dishes of that time and finally realize that these designs are designed on dishes with full knowledge and they represent the culture and customs of each period or have traces of the past.