مطالعه و بررسی آیتم های موثر بر چگونگی توانمندسازی کارکنان درمقابل چالشهای کاری با نقش میانجی نوع رهبری و تعامل متقابل در سازمان

این تحقیق با هدف بررسی رابطه میان رهبری تحول گرا و نگرش کارکنان با در نظر داشتن نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی انجام شد. هدف از نوع کاربردی و روش به کار گرفته شده در این تحقیق توصیفی- پیمایشی بود. برای جمع آوری داده های مربوط در این مطالعه از پرسشنامه استاندارد نگرش کارکنان سونگ(2006)، پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2000) و پرسشنامه سرمایه روانشناختی اسپریتزر (1998) استفاده گردید. پایایی هریک از این پرسشنامه ها به ترتیب 0.786،0.802 و 0.799 بدست آمد. جامعه مورد مطالعه کارکنان و مدیران شهرداری تهران با تعداد 280 نفر بود. با توجه به تعداد محدود آنان برای تعیین حجم نمونه با استقاده از جدول مورگان 162 نفر به صورت تصادفی انتخاب شد و پرسشنامه میان این افراد توزیع گشت. جهت گردآوری اطلاعات و داده های مورد نیاز به منظور بررسی فرضیه های تحقیق از پرسش نامه و نرم افزارهای تحلیل آماری spss و لیزرل مورد ارزیابی قرار گرفت. در سطح استنباطی فنون استنباطی آزمون نرمال بودن کولموگروف- اسمیرنف، آزمون همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری برای آزمون فرضیه‌ها مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج، فرضیه های مورد مطالعه پذیرفته شد.