نقش فرهنگ و اخلاق در ایجاد و گسترش توسعه

پیشینه پرداختن به رابطه فرهنگ و توسعه مربوط به دو تا سه دهه اخیر می شود . توجه به بعد فرهنگی توسعه را می توان معلول ناکامی کشور های جهان سوم در دستیابی به توسعه جامع و پایدار دانست. تا اوایل دهه هفتاد میلادی توسعه فرآیندی صرفا اقتصادی به شمار می آمد و شاخص های اقتصادی معرف آن بودند. «امروزه مباحث حوزه فرهنگ به عنوان مهمترین عامل در توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی،انسانی واخلاقی در کانون توجه صاحبنظران اندیشمندان ونخبگان قرارگرفته است. واژه توسعه بعد از جنگ جهانی دوم به صورت خود آگاه وارد بحث های نظری مربوط به کشورهای جهان سوم شده است . خوشبینی ناشی از موفقیت طرح مارشال بسیاری را بر این باور قرار داده بود که فرایند توسعه را می توان به سادگی در یک انتقال سرمایه داری و به همراه آن یک انتقال تکنولوژیک به انجام رساند .

the role of culture and ethics in creating and expanding development

the history of dealing with the relationship between culture and development dates back to the last two to three decades. attention to the cultural dimension of development can be attributed to the failure of third world countries to achieve comprehensive and sustainable development. until the early 1970s, the development of a process was purely economic, and economic indicators represented it. today, the issues of culture as the most important factor in economic, social, political, human and moral development are in the focus of attention of thinkers and elites. the term post-world war ii development has consciously entered the theoretical debate of third world countries. optimism about the success of the marshall plan had led many to believe that the development process could easily be accomplished in a capitalist transition and with it a technological transition.