بررسی جایگاه هنر و هنرمندان در توسعه فرهنگ و هنر کشور

آنچه اطلاعات و دانسته های افراد مختلف را نسبت به یک اندیشه، نحله، روش و یا حتی فرهنگِ یک گروه نشان می دهد، کلیت و مجموعه ای است از همه اطلاعاتی که در اسناد تاریخی، آثار به جای مانده و یا اقوال گذشتگان یا معاصران نسبت بدان وجود دارد. آثار هنری در هر تمدن بخشی از حافظه ی جمعی بازمانده در طول تاریخ است که جزییات هویتی آن تمدن را نمایان می سازد. این مقاله در پی پاسخگویی به این سوال است که جایگاه هنر و هنرمندان در توسعه ی فرهنگ یک جامعه چیست؟ با بررسی های انجام شده این نتیجه ی به دست آمد که از آنجا که آفرینندگان آثار هنری در دل یک فرهنگ رشد کرده اند بنابراین آنچه از خود بر جای گذاردند نیز بی شک برآمده از همان بستر اجتماعی و فرهنگی است. از این رو رابطه ی فرهنگ و هنر به عنوان نمود بصری ویژگی های مستتر در اجتماع همچون چرخه ی بی پایانیست که دایم در حرکت است هر گونه تغییری در یک سو موجب تغییرات دیگر در سویه ی دوم می گردد. این امر در قسمت هایی از مفهوم عالم هنر دانتو می تواند خود را نشان دهد که پذیرش یک اثر منوط به درک جمعی از مخاطبان آن اثر است. این پژوهش با استفاده از روش اسنادی - کتابخانه ای و به شیوه ی توصیفی تحلیلی انجام پذیرفته است .