مطالعه ی تطبیقی راهبردهای تدریس تاریخ در نظام آموزشی ایران و چند کشور جهان

هدف این مطالعه مقایسه ی تطبیقی عوامل فرآیندی مهم نظام آموزشی یعنی راهبردهای تدریس در برنامه ى درسی آموزش تاریخ در دوره ى متوسطه ایران با راهبردهای تدریس در برنامه ى درسی آموزش تاریخ دوره ى متوسطه در کشورهاى ولز، بنگلادش و هندوستان بود.روش: روش تحقیق تطبیقی بوده و بر اساس مدل بردى و همچنین از روش توصیفی - تحلیلی برای ارائه ى راهکارهای بهبود راهبردهای یاددهی-یادگیرى آموزش تاریخ در ایران استفاده شد. یافته ها: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد با توجه به دل‌زدگی و کسالت ناشی از راهبردهای تدریس تاریخ مبتنی بر محفوظات و تهدید خطر انقطاع انتقال میراث گذشتگان به نسل ها و نقش آموزش تاریخ در هویت و عِرق ملی و انتقال فرهنگ اسلامی و همچنین وحدت ملی، راهبردهای یاددهی - یادگیرى درس تاریخ نیاز به تجدیدنظر اساسی دارد. نتیجه گیری: بروز بودن تجارب گران‌بهای کشورها درزمینه‌ی راهبردهای تدریس تاریخ نشان داد که با توجه به نقش فاوا در آموزش، امروزه استفاده از این فناوری در آموزش تاریخ مورد تاکید است. روش‌های پژوهشی مبتنی فاوا و روش تفکر خلاق و انتقادى و روش پروژه ازجمله راهبردهای حیاتی در آموزش سرزنده و پویای درس تاریخ است.