علوم انسانی مبتنی بر آموزه‌های الهی و حکمت بومی ‌شده سرآغازی برای اجرای مطلوب الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت (تدبیر شماره 10 سند الگو)

هدف از این پژوهش آینده‌اندیشی و تبیین محتوایی، امکان‌سنجی و اجرایی شدن تدبیر 10 الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت می‌باشد. امروزه روشن است که علوم به خصوص علوم انسانی کاملاً به شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه و همچنین باورها و جهان‌بینی متفکران و نیز مسائلی که مولد چالش‌ها به شمار می‌آیند، بستگی دارند. این بینش و مشتقات علمی آن به عنوان مسئله اصلی در این تدبیر پیش‌بینی شده است. پرسش اصلی این مقاله آن است که علوم انسانی بر پایه معارف الهی و حکمت مبتنی بر آموزه‌های فرهنگی اسلامی- ایرانی چگونه زمینه دستیابی به پیشرفت را مهیا می‌سازد؟ بر این اساس در این مقاله در گام نخست مفاهیمی چون علم اصیل، بومی و سودمند با تاکید بر ماهیت علوم انسانی اسلامی تبیین می‌شود چرا که شناسایی و تبیین این مفاهیم با بهره‌گیری از مبانی و منابع اسلامی و دانش بشری بسترساز دستیابی به پیشرفت اسلامی ایرانی است و فرایندها با اطمینان بیشتر و پشتوانه قوی به سوی آرمان‌ها در حرکت خواهند بود. بنابراین ارائه چارچوبی از آموزه‌های الهی و تجربه بشری به اتقان علمی بحث و تسهیل در امر اجرایی شدن آن کمک می‌کند. گام دوم ناظر بر مراحل اجرایی مفاد تدبیر مذکور می‌باشد. در این رابطه تلاش شده است با ایجاد فرآیندها و سازوکارها و با هدف صیانت از آرمان‌های انقلاب اسلامی بسترهای اجرایی مناسبی معرفی شود تا هم سطح پیاده‌سازی الگو ارتقا یابد و هم از همه ظرفیت‌های نیروهای انسانی بهره‌برداری شود. روش پژوهش مطالعات اسنادی، تحلیل روندهای مطالعاتی پیشین در تدوین الگو و آرا و دیدگاه‌های خبرگان است.