نوآوری‌های فناورانه و تحول در جامعه و حکمرانی

تحولات فناورانه و پیامدهای آن مدت زیادی است که ایجاد شده است و در سال‌های اخیر شتاب فزاینده‌ای داشته‌ است. با این ‌حال، گسترش فناوری سبب عمیق‌تر شدن شکاف بین کشورهای توسعه‌یافته و کشورهای ضعیف‌تر شده است. اساساً، فناوری نابرابری را تولید و بازتولید می‌کند. به ‌گونه‌ای که فناوری، مسئله‌انگیزترین موضوعِ جوامع و نظام‌های سیاستی و کسب‌وکارهای جدید است. در حالی که، توسعه دهندگان فناوری‌های نوظهور با گسترش آی‌تی و افزایش سطح دسترسی جوامع به فناوری‌های نوین، مدعی عدالت‌گستری و عادلانه‌تر شدن نظام جهانی هستند؛ اما، این فناوری‌ها در خدمت اهداف توسعه در کشورهای ضعیف‎تر نیستند. بلکه، این‌ کشورها (جوامع) مصرف (استفاده) کننده معمولی این فناوری‌ها هستند. چنانکه، آنها صرفاً کاربر داده‌های کلان بوده‌اند و این نوع مشارکت یا کاربری، در راستای توسعه پایدار نبوده است. به بیانی دیگر، فقط شرکت‌های بزرگ می‌توانند از داده‌کاوی‌های کلان ارزش‌های جدید ایجاد کنند و همچنان نابرابری و فاصله‌های پیشین را تقویت کرده و گسترش می‌دهند. با این وصف، تحولات مرتبط با فناوری و پیامدهای آن، جهان ما را تغییر داده است؛ اما، این تغییرات بیش از آنکه ارزش‌های (معنوی یا مادی) ما را گسترش داده یا تقویت کنند، ما را در مسیرهای وابستگی و از خودبیگانگی پیش می‌برند. بنابراین در این پژوهش، پرسش محوری این است که فناوری‌های نوظهور چگونه جوامع و کسب‌وکارها و زندگی ما را تغییر می‌دهند؟ تلاش شده است با بسط مفاهیم «فرایندهای پردازش، روابط مالکیت، توافق‌نامه کاربری و نیز حکمرانی توزیع شده»، فرایندهای تحول اجتماعی به واسطه تحولات فناوری و پیامدهای آن، توضیح داده شود.