تبیین جایگاه زیرساخت‌های لجستیکی در تحقق تدبیر 31 سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که در تدبیر شماره 31 سند الگو به عنوان مبنا و بستر تحقق آن تدبیر برای بهره‌مندی کشور برای دستیابی به چهارراه ارتباطات بین‌المللی و تبدیل شدن به قطب راهبردی در همه امور، اشاره شده است، زیرساخت‌های پیشرفته است. زیرساخت‌های پیشرفته حوزه‌ها و مصادیق گسترده‌ای را شامل می‌شود که به نظر می‌رسد نزدیک‌ترین مصداق و یا بخش بزرگی از آن، به لجستیک در ادبیات علمی و حکمرانی یاد می‌شود. لجستیک ارتباط بلافصلی با موقعیت ارتباطی و ارتباطات داخلی و بیرونی و ترانزیت کشور دارد و ضرورتی انکارناپذیر با دستیابی به موقعیت برتر ترانزیتی و ارتباطی کشور دارد. گفتنی است، نقش لجستیک در توسعه تجارت و رشد اقتصادی در دنیای به ‌هم ‌پیوسته کنونی، تجارت جهانی توسط شبکه‌ای از فعالیت‌های لجستیکی جهانی هدایت می‌شود و وجود یک شبکه رقابتی از خدمات لجستیک جهانی، ستون فقرات تجارت بین‌الملل را تشکیل می‌دهد. از این رو، سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با درک این ضرورت و اهمیت به نقش فراهم‌سازی لجستیک توجه داشته است و بر این مبنا آن را در تدبیر 31 گنجانده و آن را اساس دستیابی کشور به چهارراه بین‌المللی و قطب شدن در امور راهبردی، علمی و اقتصادی می‌داند. تحقق این تدبیر با فراهم‌سازی زیرساخت‌های مد نظر چیزی جز تبدیل شدن به هاب ترانزیتی و تجاری در منطقه و جهان نیست. اما دستیابی و فراهم‌سازی این مهم با توجه به چالش‌ها و موانعی که در این راستا وجود دارد، الزاماتی را می‌طلبد که در افق الگو در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت از نظر سخت‌افزاری و نرم‌افزاری باید بدان توجه کرد.