اشراب معنویت در کسب و کار با تاکید بر فتوت‌نامه‌ها (آیین‌های جوانمردی)

فتوت، واژه‌ای عربی است که اگرچه در آثار عرب پیش از اسلام به عنوان نماد سخاوت و شجاعت مورد استفاده قرار می‌گرفته، اما پس از اسلام به ویژه در فرهنگ ایرانیان مسلمان جایگاه معنوی گسترده‌ای یافته است. این مفهوم در طول قرن‌ها موجب پدید آمدن آیین‌ها و طبقات اجتماعی معنوی والایی در میان مشاغل مختلف از جمله کشاورزان، پیشه‌وران، صنعتگران و اصناف گوناگون شده است. به استناد منابع معتبر و متعددی می‌توان گفت منشا اعتبار این آیین‌ها آیات شریفه قرآن کریم و احادیث و روایات معصومین (ع) بوده و همین امر پذیرش و اقبال اهل ایمان را به همراه داشته است. فتوت و فتا که از زمان‌های دور به معنی جوانی و جوان و گاه خدمتگزاری و خدمتکار به کار می‌رفته، هشت بار در قرآن کریم، فراخور شرایط خاص اجتماعی و تربیتی و شخصیت‌های اثرگذار دینی و تاریخی مطرح شده است. در ترجمه‌های فارسی قرآن مجید از آغاز تاکنون دو مفهوم «فتوت و فتی» نه به معنای جوانی و جوان که به درستی با عنوان «جوانمردی و جوانمرد» ترجمه شده‌اند. در این مقاله می‌خواهیم کاربرد این دو مفهوم اخلاقی و معنوی و آیین‌های متاثر از آنها را از دیرباز تاکنون در اشراب معنویت در زندگی فردی و فعالیت‌های اجتماعی ایران اسلامی بررسی کنیم و نشان دهیم که چگونه ‌این جوانمردان (فتیان) که برخی مستشرقان اروپایی آنها را شوالیه‌های عرفانی نام می‌نامند، برای استقرار عدالت و معنویت جهاد کرده و می‌کنند.