نسبت تئاتر و مسئولیت اجتماعی در تاریخ معاصر ایران

نسبت تئاتر و مسئولیت اجتماعی برای اثر گذاری در جامعه و بر دولت ها، موضوعی بسیار مهم و ریشه ای است. پژوهشگر برای پی بردن به نسبت تئاتر و مسئولیت اجتماعی، ابعاد مسئولیت و مشکلات پیش روی اختیارات هنرمند در حوزۀ تئاتر را مورد بررسی قرارداده است. امروزه دلایل چندی می تواند زمینه ایجاد فاصله بین این دو حوزۀ شود که مهمترین آنها عدم شناخت متقابل (هنرمند و جامعه) از هم است که این بیشتر ناشی از روی کار آمدن هنرمند غیر حرفه ای و غیر متخصص به جای هنرمند متخصص است. اصالت تئاتر از آغاز شکلگیری تا به حال با وجود فقر اقتصادی و پایگاه اجتماعی نه چندان خوب هیچگاه مسئولیت اجتماعی خویش را انکار نکرده و نخواهد کرد؛ حوزه تئاتر با دارا بودن ویژگی های منحصر به فرد و مجهز کردن هنرمند به این ویژگی ها می تواند با وجود بسیاری از کاستی ها با کمال میل مسئولیت اجتماعی را با وسعت تاثیرگذاری بالا به انجام برساند. بنابراین برای پررنگ شدن روابط سه سویه(تئاتر، جامعه، دولت) و همچنین عمل کردن به اهداف انسانی در جامعه پسا انسانی، می بایست بُعد اقتصادی مسئولیت اجتماعی هنرمند در جامعه حل شود تا تاثیری مستقیم بر پایگاه اجتماعی ایشان داشته باشد. هنرمند تنها در صورتی می تواند به مسئولیت های خویش در جوامع مدرن و پست مدرن عمل نماید که به خوبی از حمایت های دولتی بهرمند گردد تا بیش از پیش بتواند به پسا انسان تبدیل شود که در ادامه راه انجام وظیفه، قادر باشد در جهانی که همه چیز آن دست به دست هم خواهد داد تا بر خلاف رشد انسان رفتار نماید؛ مقابله کند. آنچه که باعث می شود مسئولیت اجتماعی هنرمند در جامعه گسترش یابد و همچنین عوام از نتیجۀ ان بهرمند گردند؛ نقدی بی واسطه است که از اعتماد دولتها به حوزۀ تئاتر ناشی می شود.