خوانش روانکاوانه‌ی نمایشنامه‌ی «سیندرلا» با تکیه بر نظریات ژک لکان

مطالعه‌ی بینارشته‌ای همواره راه را برای درک بهتر جهان متن فراهم می‌کند. خوانش روانکاوانه‌ی آثار ادبی- هنری یکی از شیوه‌های مطالعه‌ی بینارشته‌ای است. ژک لکان از نظریه‌پردازان این امر است. او با نگاهی جدید به آرای فروید تعاریف جدیدی از مسائل روان‌شناختی ارائه داده است. «سیندرلا»، نوشته‌ی جلال تهرانی یکی از نمایشنامه‌های معاصر ایرانی است که از منظر روانکاوانه دارای ویژگی‌های قابل تاملی است. این پژوهش به روش تحلیلی- توصیفی و با استناد به اصول نقد روانکاونه به نگارش در آمده است. در این مقاله برخی از اصلطلاحات لکانی در نمایشنامه‌ی «سیندرلا» خوانش شده است. طبق نتیجه‌ی تحقیق ژنرال قابل تعمیم به پدر نخستین است، و خرس توتم او است. آدم‌های نمایشنامه تحت فشار دیگری بزرگ (روابط نظامی- اداری) سوبژکتیویته‌ی خود را از دست داده‌اند. و سیندی تنها کسی است که امکان مقابله با ساحت نمادین را می‌یابد.