تطبیق ساختار فیلمنامه ی سه پرده ای سیدفیلد با داستان سیاوش و سودابه

بی شک شاهنامه جز آثار برجسته ی ادبیات فارسی است ، و یکی از پر محتوا ترین منابع برای اقتباس فیلمنامه است . هر فیلمنامه استاندارد باید با استفاده از الگوهای مناسب و درک کامل آن به ساختاری مناسب و استاندارد برسد . از استادان نام آور فیلمنامه سه پرده ای ، می توان از سید فیلد نماینده الگوی ساختاری داستان محور نام برد . نگارنده در تلاش است با این مقاله به تطبیق و ارزشیابی ساختار داستان سیاوش و سودابه با این الگوها، بپردازد ، که شاهنامه ی فردوسی یک از شایسته ترین منابع برای تطبیق و استفاده از الگوهای برجسته جهانی است ، نه تنها الگوهای برجسته ، بلکه از ظرفیت های سینمایی و دراماتیکی نیز برخوردار است . چنان که مقیاس نوع کیفیت داستان ، لزوم آن برابری با الگوی ذکر شده یا الگوهای دیگر نیست . بگونه ای متکی به پایداری حضور و نفوذ بر مخاطب خود است . بنابراین یکی از علت های اصلی نامرادی فیلم های اقتباسی سینمای ایران ، درک نادرست متون ادبی و به کارگرفتن هنرمندانه ی مهارت الگوهای کارآمد فیلمنامه است .