بررسی جنبه های دراماتیک و نمایشی افسانه ملمداس با رویکرد آنالیز اولیه آناتومی افسانه های مشابه (سیرن، لورلی، روسالکا)

هدف بشر ابتدایی تنها توجیه پدیده ها نبوده است بلکه او کوشش نموده است تا این توجیه را با آب و رنگ و لطف و زیبایی همراه سازد. او همچنین مایل بوده است تا با به کار بردن استعاره و تخیلی که خود از آن بهره دارد دیگر هم نوعانش را نیز برانگیزد و هوش و استعداد آنان را با ذکر و انتقال حوادث و حقایقی در قالب جملات زیبا و شاعرانه از مقوله ای به مقوله دیگر بیازماید. این تمایل به تدریج به تمثیل ها، ابداع های اخلاقی و معماها منجر شده و بشر برای حل آنها ناچار به اندیشیدن درباره همه چیز و نسبت به هر آنچه که برایش لاینحل است شده است که زیباترین نمود آن اندیشه درباره ی زن است؛ یعنی موجودی که خود یکی از پدیده های زیبای طبیعت است، حتی اگر صورت افسانه داشته باشد. مقاله حاضر به صورت کیفی با روش تحلیلی-توصیفی به بررسی جنبه های دراماتیک و نمایشی افسانه ملمداس 1 یکی از افسانه های پر صلابت دریا و خشکی جنوب ایران (هرمزگان) می پردازد. در ابتدا، به مروری بر ادبیات و شناسایی منابع مکتوب افسانه ملمداس پرداخته و سپس به بررسی ماهیت، ریشه شناسی و لغت شناسی این افسانه در فرهنگ های مختلف اشاره می کند. در ادامه، افسانه های مشابه ملمداس را در نقاط مختلف جهان مورد بررسی قرار داده و هر افسانه را به صورت مجزا در ابعاد مختلف فیزیکی، کاربردی، اجتماعی و فرهنگی مقایسه می کند. در پایان هدف از انجام این مقاله بررسی ویژگی های دراماتیک این افسانه هرمزگانی جهت استفاده کاربردی و دراماتیک در عرصه ادبیات نمایشی می باشد. بر این اساس بنا بر روش مطالعات تطبیقی بر روی سه افسانه سیرن ، رولی و رولسکا با ملمداس، این پژوهش در صدد است تا ساخت مایه های بیان تئاتری این افسانه را با بررسی دیدگاه های ارسطو بر فن نمایشنامه نویسی نمایان سازد، و از لحاظ ریخت شناسی قصه، با توجه به دیدگاه های شکل گرایان روسی و پراپ، به جزییات ظریف تر و دقیق تری از موضوع بپردازد.