سیر تکامل برجسته‌بافی در قالی (با تاکید بر قالی‌های لایه‌دار)

فرش دست‌باف ایران به دلیل قدمت و ویژگی‌های منحصربه‌فرد در بازارهای جهانی از شهرت بالایی برخوردار است. کاربردهای استفاده آن در بین عشایر و روستاییان از گذشته تا به امروز محدود به کف‌پوش‌ها نبوده و موارد زیادی را شامل می‌شود ازجمله: نمکدان، چنته، خورجین، سفره، جانمازی، قاشق دان، بند اسب، قالی، گلیم و ... که موجب شده تا فرش از حالت صرفاً زیرانداز، خارج شده و بنا به نوع مصرف آن، در غالب‌های گوناگونی بافته شود. در این میان قالی‌هایی نیز هستند که جنبه تزیینی داشته‌اند. قالی‌های نقش برجسته‌ای که به شیوه‌های مختلف تولید شده‌اند و پیشینه آن‌ها در ایران با توجه به آثار بازمانده در موزه‌ها و مجموعه‌ها، به عصر سلجوقی و یا حتی قبل از آن باز می‌شود. در این پژوهش که از نوع کیفی است و به روش کتابخآن‌های و ابزار مطالعه و مشاهده آثار موجود انجام‌شده است، با توجه به گسترش فن بافندگی و بهره‌گیری از ذوق هنری به معرفی پیشینه برجسته بافی در قالی و تکنیک‌های آن پرداخته تا بتوان با استفاده از شیوه لایه‌دار و بهره‌گیری از تکنیک‌های جدید و یا تلفیقی، به روش‌هایی نوین در بافت قالی‌های تزئینی دست‌یافت. جامعه آماری انواع قالی‌های تزئینی و حجم نمونه قالی با بافت لایه‌دار است. در نتیجه پس از بررسی انواع بافت‌ها، تکنیک‌ها و روش‌های بافت، به‌خصوص بافت نقوش برجسته در قالی، در مورد نحوه بافت قالی دورو و لایه‌دار توضیحاتی ذکر می‌شود.