اثربخشی شفقت درمانی بر راهبردهای تنظیم هیجان مادران دارای کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شفقت درمانی بر راهبردهای تنظیم هیجان مادران دارای کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان بیش فعال منطقه 3 اصفهان بود. بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی پرسشنامه ها در بین 50 نفر از مادران دارای کودک بیش فعال که نمرات پایین‌تری در تحمل ناکامی و تنظیم هیجان کسب کردند با در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه)هر گروه 15 نفر( قرار گرفتند. ابزار انداز‌ه‌گیری مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی بود. مداخله مشاوره‌ای مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر روی گروه آزمایش در 8 جلسه90 دقیقه ای مجازی و بصورت هفته‌ای یکبار انجام شد و در ادامه بر گروه ازمایش و گواه پس آزمون گرفته شد. کلیه ی داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار نسخه 23 spss وبا استفاده از آمار توصیفی میانگین و انحراف داده ها توصیف و سپس مفروضه ها با روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد.نتایج پژوهش نشان داد فرضیه شفقت درمانی بر مولفه های تنظیم هیجانات (راهبردهای انطباقی و غیر انطباقی) مادران کودکان دبستانی دارای اختلال نقص توجه / بیش فعالی تاثیر گذار است؛ مورد تایید قرار نمی گیرد.