اثربخشی آموزش والدگری مثبت مادران بر خودکارآمدی و پرخاشگری دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان لردگان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش والدگری مثبت مادران بر خودکارآمدی و پرخاشگری دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان لردگان بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون دوگروهی (آزمایش- گواه) بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان لردگان و مادران آنها در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی استفاده گردید و جمعاً 40 نفر از مادران دانش آموزان به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه (آزمایش و گواه) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و پرسشنامه پرخاشگری کودکان واحدی و همکاران (1378) بود. مداخله آموزش والدگری مثبت، طی 8جلسه 90دقیقه ای درمورد گروه آزمایش اجرا شد و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. فرضیه ها در سطح (05/0>p) تایید شد. یافته ها حاکی از اثرگذاری مداخله بر خودکارآمدی و پرخاشگری دانش آموزان در پس آزمون بود (ضریب اتا خودکارآمدی 263/0 و پرخاشگری 387/0)؛ لذا می توان از این مداخله به عنوان مداخله موثر بر خودکارآمدی و پرخاشگری دانش آموزان استفاده کرد.