بررسی اثربخشی آموزش خودتنظیمی هیجانی بر کاهش اشتغال ذهنی و پیامد منفی استفاده از اینترنت نوجوانان دختر شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی اثربخشی آموزش خودتنظیمی هیجانی بر کاهش اشتغال ذهنی و پیامد منفی استفاده از اینترنت نوجوانان دختر شهر اصفهان. به این منظور از روش نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد . جامعه آماری عبارت بود از تمامی دانش آموزان دختر (12 تا 14) ساله ناحیه 2 شهر اصفهان در سال تحصیلی 95 – 94. به منظور نمونه گیری تعداد 30 نفر از دانش آموزانی که نمره آنها در تست اعتیاد به اینترنت کاپلان بالا می باشد را به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای گروه آزمایش ، آموزش خود تنظیمی هیجانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا گردید و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار سنجش عبارت بود از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کاپلان (gpuis). یافته ها نشان داد آموزش خود تنظیمی بر بهبود و کاهش اعتیاد به اینترنت و پیامد های منفی و اشتغال ذهنی دانش آموزان به صورت معنا داری موثر بوده است . نتایج نشان داد آموزش خود تنظیمی یکی از روش های موثر برای کاهش اعتیاد به اینترنت نوجوانان است.