مدل یابی روابط ساختاری سن تندرستی با خودکارآمدی درفرهنگیان بازنشسته شهرستان گنبدکاووس در سال 1399

هدف از انجام پژوهش حاضر مدل یابی رابطه علّی بین سن تندرستی و خودکارآمدی بود. همچنین جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه فرهنگیان بازنشسته شهرستان گنبدکاووس به تعداد 3388 نفر تشکیل دادند که از میان آن ها 200 نفر به روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب انتخاب شدند. با توجه به شرایط کنونی جامعه به خاطر ویروس کرونا پس از مراجعه حضوری به درب منزل پاسخ دهندگان در خصوص نوع و نحوه ی تکمیل پرسشنامه ها توضیحات مقدماتی در اختیار افراد قرار گرفت و در نهایت کل افراد نمونه ی پژوهش به پرسشنامه ها پاسخ دادند( تعداد 150 نفر مرد و 50 نفر زن). پس از جمع آوری پرسشنامه ها، تجزیه وتحلیل نتایج داده های خام استخراجی از ابزار گردآوری با نرم افزار spss 23 و lisrel انجام گردید. به طور کلی روابط اشاره و مدل پژوهش حاضر مبنی بر اینکه سن تندرستی بر بهزیستی روان شناختی از طریق نقش میانجی گری خودکارآمدی در فرهنگیان بازنشسته تاثیر مثبت دارد و مورد تایید واقع گردید.