تئوری معرفت عامیانه اکثریتی

زندگی اجتماعی آدمیان بر مبنای معرفت وآگاهی بنا شده است.چرا که شروع زندگی اجتماعی ویا روابط شغلی ویا روابط صمیمانه متکی به معرفت وشناخت افراد از این نوع از روابط است.این معرفت هم می تواند همراه با مهربانی وادب وصلح وعدالت همراه باشد وهم می تواند درگیری ودشمنی ونابسامانی ایجاد کند.بواقع می توان گفت که خطرات وآسیب هایی که یک معرفت ویا یک اندیشه وسخن می تواند بوجود آورد،تقریبا غیرقابل گذشت است.چرا که یکی سخن می گوید که از زبان وتفکر اوسراپا آرامش ومحبت ودوستی وعدالت وآزادی خواهی وظللم ستیزی فوران می کند ودر مقابل یکی سخنش یکسره جنگ ودرگیری وخشونت وکینه ونفرت است.همه این نوع تفکرات اعم از صلح ودوستی ویا جنگ وخونریزی به این قضیه بر می گردد که،محیط وشرایط اجتماعی ویا اندیشه وتفکر فرد گوینده از کدام یک از این دو نوع تفکر واندیشه ساختار گرفته باشد.تفکر مهربانانه ودوستانه وعلمی نتایج دوستانه ومهربانانه وعلمی وتفکرجنگ ودرگیری وخشونت نتایجی غیر از دشمنی ودرگیری دربر نخواهد داشت.از اینرودر اینجا 'تئوری معرفت عامیانه اکثریتی 'وارد این جریان وتجزیه وتحلیل آن می شود.این تئوری معتقد است که اکثریت افراد جامعه تحت تاثیر افکار واندیشه ها ونگرش های محیطی ویا عامیانه هستند.یعنی اینکه اکثریت افراد جامعه دنبال تئوری پردازی وخلاقیت وتحلیل اندیشه ها ونگرش ها نیستند،آنها علی الاغلب از هر انچه که از بیرون ویا محیط دریافت می کنند،پیروی می کنند.حال اگر این محیط،محیطی علمی انسانی ارزشی وسرشار از دوستی ومحبت وگذشت ووفاداری باشد،آنها هم از این اطلاعات ونگرش ها پیروی می کنند،واگر محیطی لبریز از دشمنی ونفاق وکینه وریا باشد،قاعدتا آنها هم به همان سو می روند.لذا تئوری معرفت عامیانه اکثریتی می خواهدبگوید حال که اکثریت افراد شناخت ومعرفتشان تابع محیط وبه عبارتی عامیانه است،باید بدانیم که نوع اندیشه ومعرفت هایی را که در جامعه رواج می دهیم تاثیر سرنوشت سازی بریک جمع ویا جامعه ای دارد.چرا که مردم قاعداتا تحت تاثیر افکار بیرونی ومحیطی هستند.