بررسی رابطه سلامت روان با میزان برخورداری از حقوق شهروندی با تاکید بر حقوق رفاهی

سلامت روان به معنی سلامت هیجانی و روان‌شناختی است، به شکلی که فرد بتواند از تفکر و توانایی‌های خود استفاده کند، در جامعه عملکرد داشته باشد و نیازهای معمول زندگی روزمره را برآورده سازد. سلامت روان نقش مهمی در کیفیت زندگی فرد داشته و تعیین کننده رابطه فرد با جامعه می باشد. با توجه به نقش مهم سلامت روانی فرد در برخورداری از حقوق شهروندی از جمله حقوق رفاهی، پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی و مطالعه موضوع پرداخته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که مقوله سلامت روان مورد توجه قانونگذار بوده و این موضوع (در صورت نداشتن سلامت روان) حتی منجر به سلب مسئولیت کیفری فرد نیز می شود. از طرفی سلامت روان تعیین کننده رابطه فرد با جامعه و میزان فرهنگپذیری، آموزش پذیری و قانونمداری وی می باشد و به عبارتی میزان سلامت روانی فرد تعیین کننده کیفیت و چگونگی برخورداری و استفاده از حقوق شهروندی و رفاهی می باشد. نمونه بارز این رابطه را می‌توان در کشورهای مرفه جستجو کرد. بنابراین لازم است تا نسبت به آموزش شهروندی، آموزش مهارتهای اجتماعی و مهارتهای زندگی، فرهنگ سازی و قانونگذاری در این زمینه اقدامات لازم صورت پذیرد.