کاربست گزاره های فقهی در تعالی و بهزیستی حقوق خانواده ( رویکرد اخلاقی )

در حقوق اسلام وقتی از حقوق خانواده سخن می گوئیم لاجرم به گزاره های حقوقی برخورد می کنیم که این گزاره ها خود ابتنای بر طیفی از هنجارهای اخلاقی دارند. در واقع می توان فراتر از ابتنا از یک پیوند وثیق و محکم بین گزارهای فقهی و اخلاقی سخن گفت و ادعا کرد. این پیوند در تمامی مباحث و احکام فقهی جاری است و از امتیازات حقوق اسلام به شمار می رود. این نوشتار قصد دارد تعامل و پیوند این دو ساحت فقهی و اخلاقی را مورد واکاوی قرار دهد و مسائلی که در حوزه حقوق خانواده مخصوصاً نهاد نکاح و طلاق قرار می گیرد را از این جهت و مقصد بنگرد و به این سوال پاسخ دهد که کاربست این قواعد اخلاقی در این مباحث در چه سطحی مورد توجه قانون گذار اسلام بوده است. بدون تردید نهادهائی همچون تکالیف متقابل زن و شوهر نسبت به یکدیگر در حسن معاشرت، التزام به اجرای عدالت بین همسران در نکاح، پرداخت مهر از جمله مهرالمثل و مهرالمتعه ما را به این سوی رهنمون می سازد که پیوند و تعامل ظریفی بین اخلاق و فقه خانواده استوار است.