مطالعه جایگاه رهیافت پیشگیری از جرم در قرآن کریم و روایات

جرم واقعیتی آشکار و طبیعی در زندگی انسان است. در منابع اسلامی با هدف نیل انسان به سعادت ابدی به جرم و پاسخ های به آن توجه ویژه ای شده است. پاسخ های یادشده به دو دسته کنشی و واکنشی تفسیم می شود. پاسخ های کنشی یا پیشگیرانه نیز به دسته های موقعیت مدار، اجتماعی و زودرس تقسیم می شوند. در آموزه های اسلامی جلوه های مهمی از پیشگیری به چشم می خورد. ضمن آن که کرامت مداری و نیز اصلاح مداری این راهبردها نیز بسیار آشکار است. در این رساله نویسنده درصدد است تا به بررسی منابع و آموزه های اسلامی پرداخته و جلوه های پیشگیری از وقوع جرم را در آنها نشان دهد و در نهایت بدین نتیجه می-رسد که امام علی(ع) در نهج البلاغه بسیاری از حقوق مردم را نسبت به یکدیگر و نیز حقوق متقابل آنها را با دولت برشمرده است. افزون بر این، کتاب آسمانی قرآن کریم نیز بنا به ویژگی ختمیت خود، مبانی ویژه ای را برای پیشگیری از جرم دارد. توجه به کرامت انسانی، برتری بخشی پیشگیری بر درمان و نیز ارزش-مداری تربیت انسان در شمار مبانی ویژه پیشگیری از جرم در قرآن است. از روایات اسلامی رسیده از پیشوایان دینی نیز، همگانی سازی روندهای پیشگیری از جرم، توانمندسازی پوشش های تامینی نسبت به اموال و نیز پیشگیری موقعیت مدار از جرم دانسته می شود.